Bir kayboluş içindeyim. Ne varım ne yokum. Varlığım acı verir oldu bedenime.Uzak beklentilerle yaşıyorum. Eger buna yaşamak denilirse. Gelmeyecek bir gemi bekliyorum. Terk edilmiş bir limanda. Huzursuz ve uykusuz. Hasret ve özlem kelimeleri kifayetsiz kalır. Yaşadığım bu şehirde. Aslında isyanım bu şehre değil kendime. İçimde kopan bu fırtınaya isyanım.Yıldızlar bile görünmez oldu gökyüzünde. Her yer o kadar karanlık ki anlatamam. Ancak yaşanılır ve hisedilir.
İçimde karardı gök yüzü gibi. Aydınlık kaybolup gitti birden apansızın. Ne olduğunu bile anlayamadan. Giden herşeyin ardından baktığım gibi yine baka kaldım öylece. Ne dur diyebildim nede kal diyebildim. artık geceleri uyuyamaz oldum. Gündüzü hiç yaşamadım ki. Şimdi oturup düşünüyorum. Soğuk bir kaldırımda. Ben neyim veya kimim. Bu dünyada niçin var oldum.
Vakit geldi gidiyorum.Birilerine elveda bile demeden. Arkama dönüp baktığımda hatırlanacak hiç bir şey yapmadan.Belki bir mezar taşım olurda. Onda yazar bu zavalı adım. Yoldan gecen biri görürde okusun diye. Öylece cekip gitti bu hayattan yine yalnız başına................ [/b]
İçimde karardı gök yüzü gibi. Aydınlık kaybolup gitti birden apansızın. Ne olduğunu bile anlayamadan. Giden herşeyin ardından baktığım gibi yine baka kaldım öylece. Ne dur diyebildim nede kal diyebildim. artık geceleri uyuyamaz oldum. Gündüzü hiç yaşamadım ki. Şimdi oturup düşünüyorum. Soğuk bir kaldırımda. Ben neyim veya kimim. Bu dünyada niçin var oldum.
Vakit geldi gidiyorum.Birilerine elveda bile demeden. Arkama dönüp baktığımda hatırlanacak hiç bir şey yapmadan.Belki bir mezar taşım olurda. Onda yazar bu zavalı adım. Yoldan gecen biri görürde okusun diye. Öylece cekip gitti bu hayattan yine yalnız başına................ [/b]