yaşamıyorum ki sez!n

Her yer karanlık, gökteki yıldızlar yalancı
Aydınlıklar umutsuz dinmez artık bu sancı
Senden başkası, bundan sonra yabancı
Olsalar da ne olur? Yaşamıyorum ki...

Mezar çukurum oldu her gülüşünde gamzelerin
O çukura itti, hüzün dolu nağmelerin
Gönlümde unuttuğun küçük tohum lalelerin
Açılsa da ne olur? Yaşamıyorum ki...

"İnsan her şeye alışır, istemesi yeterli"
Dedin. Hâlâ inanmam, gönül yarası geçer mi?
Sonra gelip kalbime hicran dolu bir mermi
Saplansa da ne olur? Yaşamıyorum ki...

Kulaklarında çınlasın sevgi dolu sözlerim
Aklımda hep sen varsın, eski günleri özlerim
Sana layık gördüğüm mav! renkte güllerim
Solsalar da ne olur? Yaşamıyorum ki