Kaçarken Düşmedim Ben, Düşmekten Kaçtım...

Gece kucağında saklıyordu üşümeleri...

Yağmur birikiyordu birbir penceremde..
Ve sen bulut oluyordun
Kurutuyordun damlaları
Adını bile esirgiyordun yağmurun benden..
O kadar ki sözlerimle ıslanıyordum artık,
Yazdığım her şiirin içine bir musluk açıyordum...
Sayfalar döndükçe debisi artıyordu acılarımın..
Kaçamak bırakıyordun beni,
Gizlice ayrılıyordun..

Ne kadar koştuysam o kadar aynı kilometreleri gölgeliyordum..
Sebeplerim hep senden soruluyordu,
Kaçarken düşmedim ben düşmekten kaçtım hep aslında...
Korkularım cesaret yükleniyordu sen gittikçe,
Ben beceremedim seni bırakmayı belki,
Ama sen sağol;
Bana hissettirmeden bir fotoğrafla kalakaldım sayende...
Yine de koşardım ya,
Kaçmaktan korktum senden...
Ne kadar renklerimi kabuğuma gömsem de...
Ben burdayım dedi hep siyah beyazlarım...
Ve sen bir ayna tuttuğunda sadece ağrılarımı yansıtıyordun,
Sarıyı güneşten,kırmızıyı gözyaşlarımdan almış adım...
Yağmurun intikamını ben aldım sonunda,
Kuruyken çöle sürülmüştü,
Benle beraber ıslandı o da...
Sen şimdi yalan çadırlarının altında kork ikimizin kuraklığından..
Kork ıslak sitemlerimizden...
O yağmurdu ben ise yağmurdan kaçan dolu...

çok güzel